Duurzaamheid en geluid bij evenementen

Datum: 13-10-2019

Over twee jaar moet je op een Amsterdams festival geen aggregaat meer kunnen horen. Die regel is geen klein detail uit het nieuwe evenementenbeleid van Amsterdam, waaraan Els Joosten namens de Omgevingsdienst NZKG meewerkte. Ook adviseert de vergunningverlener bij diverse evenementen in de regio.

Wanneer wordt een buurtfeestje een mini dancefestival? Voor twee bluetooth speakertjes aan de lantaarnpaal is geen geluidsplan nodig, maar wat als er een ‘boombox’ in het spel blijkt te zijn? Dan wordt het reguleren van zo’n feest al snel belangrijk. Geluid op de omliggende gevels moet daarbij periodiek gemeten worden. Wat kun je redelijkerwijs van mensen verwachten als zij een vergunningaanvraag moeten opstellen? En niet onbelangrijk; is het werkbaar voor een toezichthouder om te kunnen optreden als het moet?

Els Joosten: “Het is een hele puzzel om leuke initiatieven de ruimte te geven en de overlast voor de stadsbewoners acceptabel te houden. Maar van zulke puzzels houd ik wel. ”

Actuele geluidsmetingen

Naast de evenementen zet ook het grote aantal toeristen de leefbaarheid in de hoofdstad onder druk: daarom werkt Amsterdam al enige tijd aan het programma Stad in Balans. “Het nieuwe evenementenbeleid is hier deels een antwoord op”, licht Els Joosten toe.

“De focus ligt onder meer op een betere spreiding van evenementenlocaties en op geluidbelasting bij muziekevenementen zoals dance events, maar ook het Prinsengrachtconcert valt er onder. Er zijn nu maatregelen om de effecten van de lage bastonen op de gevels binnen de perken te houden. Een organisator moet bovendien gedurende het evenement verplicht meten op de gevels van omwonenden. Op basis van die real-time metingen zijn tussentijdse aanpassingen mogelijk en kunnen organisatoren makkelijker binnen de norm blijven en klachten voorkomen. Die metingen leggen zij ook vast zodat toezichthouders erover kunnen beschikken als dat nodig is.”

Ervaringen uitwisselen

Op de Dag van de Duurzaamheid in oktober wisselen elf mensen hun ervaringen uit bij de Omgevingsdienst NZKG. Onder hen het hoofd evenementenbureau Amsterdam, vergunningverleners en toezichthouders van stadsdelen en adviseurs en specialisten van onder meer de omgevingsdienst. Het zijn allen ambtenaren die de een zijn feestje gunnen en de ander zijn rust. In diverse sessies evalueren zij losse evenementen en het nieuwe Amsterdamse evenementenbeleid, dat in maart 2018 van kracht werd.

“Deze sessie gaat over geluid”, verduidelijkt Els Joosten. “Voor mij speelt steeds: Geven wij op een goede manier advies aan de gemeente? Kunnen de vergunningverlener en toezichthouder in de praktijk uit de voeten met dat advies? Bovendien zitten we erbij omdat we hebben meegewerkt aan het vormgeven van dit nieuwe evenementenbeleid.”

Gratis kraanwater

Behalve voor geluid heeft Els Joosten ook alle aandacht voor duurzaamheid. “Hierbij moet je denken aan energiebesparing, water, afval en vervoer. Organisatoren moeten bijvoorbeeld gratis kraanwater gaan verstrekken. Dat vergroot de leefbaarheid en verkleint de afvalberg van plastic flesjes. ”In het licht van dergelijke duurzaamheidsmaatregelen treft Amsterdam ook gerichte voorzieningen. “In het Martin Luther Kingpark, waar de Parade jaarlijks enkele weken neerstrijkt, ligt nu een vaste stroomaansluiting en zijn aggregaten dus overbodig. We zullen het met elkaar moeten doen, anders kun je ook moeilijk verlangen dat evenementen in 2020 klimaatneutraal zijn.”

Een festival van alle kanten bekijken

Met het Amsterdam Dance Event medio oktober eindigt ongeveer het festivalseizoen. Els Joosten: “Het is interessant om nu van alle kanten te horen hoe het nieuwe evenementenbeleid ervaren wordt. Als het gaat om de toetsing van duurzaamheidsprestaties doen toezichthouders en adviseurs één of twee dagen voor het festival een schouw. We nemen dan zoveel mogelijk elementen mee, van akoestische maatregelen en aggregaten tot schoonmaakmiddelen. Ook dan zien we waar of hoe de regels al dan niet werkbaar zijn.”

Pionieren

“Je denkt het theoretisch dichtgetimmerd te hebben, maar de praktijk is altijd weer net even anders”, lacht Els Joosten. “Maar dat vind ik juist ontzettend leuk in mijn werk. Het is een puzzel om oplossingen te vinden zodat het beleid voor iedereen uitvoerbaar is en het doel van overlastbeperking ook wordt waargemaakt. Daarbij heb je bovendien altijd weer met andere bedrijven of organisaties te maken. Bij grotere bedrijven verloopt zo’n proces soms soepeler, omdat deze hier geld of een gespecialiseerde medewerker voor hebben. Bij kleinere initiatieven kan het complexer zijn en kun je meer meedenken in oplossingen.

Ik houd ook van pionieren. Er komt iets op je pad, je pakt het op en zet je tanden erin. Zo ben ik ook projectleider geworden, onder meer voor Wind op Land, een bestuurlijk interessant project van de provincie. Het is erg fijn dat de omgevingsdienst medewerkers daarvoor de ruimte geeft.”